In mijn bezit had ik nog het olieverfschilderij Your Beauty, You Just Knocked Me Out, waarop oud-president George W. Bush te zien is. Zijn woorden sloegen mij destijds vaak met verstomming. Erger kon het niet worden… dacht ik toen.
In mijn atelier leg ik schilderdoeken van 150 x 150 cm op de grond. Ik loop er gewoon overheen en gebruik ze bij allerlei werkzaamheden. Zo ontstaan vanzelf sporen van transformatie.
Een van die doeken, getekend door deze sporen, bracht mij op het idee van ruis: storingen die de overdracht van communicatie vertroebelen. Vandaag wordt er wereldwijd veel van die ‘ruis’ verspreid om verdeeldheid te zaaien.
Het werk kreeg de titel Ruisprediker. Het kan geopend worden, zodat er meer of minder van de prediker zichtbaar wordt. Het originele olieverfschilderij is aan het abstracte doek vastgenaaid.
Bij de schilderijen die nog in mijn bezit zijn, werden de spieramen verwijderd. Rondom het doek zijn nestelringen aangebracht.
Thema:
In deze periode onderzocht ik de beeldcultuur van televisie als bron voor schilderkunst. Door videostills, ondertitels en actiescènes te isoleren en te herschikken, transformeer ik vluchtige mediabeelden tot geconcentreerde schilderijen. Het schilderij wordt zo een plek waar tijd, taal en beweging bevroren worden en nieuwe betekenissen krijgen.
Materialen: olieverf op doek
In deze reeks neem ik bewegingen en handelingen over uit televisiebeelden of eigen videomateriaal. Met Photoshop combineer ik opeenvolgende videostills tot een nieuwe compositie, die ik vervolgens vertaal naar verf op doek. Het schilderij wordt zo een condensatie van tijd: meerdere momenten samengebracht in één enkel beeldvlak.
In deze reeks gebruik ik videostills met ondertitels die ik van televisie overneem. Door zorgvuldig twee tot drie fragmenten samen te brengen, ontstaat een nieuw geheel waarin taal en beeld elkaar onverwacht versterken of tegenspreken. Het schilderij wordt zo een ruimte waar betekenissen verschuiven en waar de ondertitel een even bepalende rol speelt als het beeld zelf.
In deze reeks schilder ik videostills van actiescènes die ik van televisie overneem. Het resultaat is een gefixeerde beweging: een moment van intensiteit dat in verf wordt vastgehouden. De titel verwijst zowel naar de bevriezing van het beeld als naar de paradox dat er in stilstand toch nog altijd actie aanwezig is.