Een virtueel 3D-model vindt zijn weg naar de werkelijkheid in een geprinte mal, gevuld met vet en vogelzaad. Sint-Sebastiaan, doorboord door pijlen, verschijnt telkens opnieuw in wisselende gedaanten: opgebouwd, vervormd, beproefd. Vogels nemen een onverwachte plaats in, als beeldhouwers die scheppen en tegelijk eters die het werk langzaam weer laten verdwijnen.

De oorspronkelijke armatuur werd vervangen door een stevigere versie in inox. Ook de sokkel kreeg extra spijlen en een dikkere bovenplaat, waardoor het ontwikkelingsproces afgerond lijkt. Het zou mooi zijn het beeld in de toekomst nog eens op een passende plek te kunnen tonen.

In dit derde project verschijnt het werk voor het eerst levensgroot. De mal uit het tweede stadium werd opgeschaald; om in de 3D-printer te passen moesten verschillende onderdelen in tweeën worden gedeeld. In totaal bestaat de mal uit ongeveer 105 stukken.

Het voltooide beeld bleef zo’n zeven weken overeind, tot het plotseling tegen de grond lag. Het hout van de armatuur, waarmee het beeld aan de sokkel was bevestigd, was afgebroken.

In de video links is te zien hoe de mal in versneld tempo wordt afgenomen en hoe de pijlen worden bevestigd. In de video rechts verschijnen de vogels en is de geleidelijke vervorming te volgen tot het beeld uiteindelijk omviel. Zelfs toen het op de grond lag, bleven de vogels ervan eten tot het vrijwel volledig verdwenen was.

Procesfoto's SSB nr.3

In het tweede stadium werd geprobeerd een beeld te realiseren van ongeveer zestig centimeter hoog. Daarvoor werd een volledig nieuwe mal ontworpen in 3D, met de bedoeling ze probleemloos los te kunnen maken van het delicate mengsel van vet en vogelzaad. De mal werd geprint in geel ABS-filament.

De video links toont een montage van de verorbering van het beeld. De video rechts laat zien hoe de mal wordt gevuld en nadien weer wordt afgenomen.

Deze mal werd ook gebruikt in het project De grote ontsnapping van Sint-Sebastiaan (pagina in opbouw).

Procesfoto's SSB nr.2

De eerste kleine uitvoering van het beeld ontstond via 3D-software en 3D-printing. Een scan van Adonis (1808) van Bertel Thorvaldsen vormde de basis, aangepast naar de houding van Rubens’ Sint-Sebastiaan (ca. 1614). Met een 3D-print en een siliconenmal werd een negatieve vorm gemaakt, die gevuld werd met gesmolten vetbollen en vogelzaad. Zo ontstond een eetbaar beeld, overgeleverd aan de vogels.

In de video bouwen vogels een sculptuur van Sint-Sebastiaan op, alsof zij de beeldhouwers zijn. De pijlen die de heilige doorboren, dienen als stellages waarop ze hoger kunnen werken. Het beeld groeit onder hun snavels: een eerbetoon aan een man die zijn geloof nooit in vrijheid kon beleven.

Door de film achterstevoren af te spelen, krijgen de vogels een rol die ze in werkelijkheid niet hadden. Ze lijken te scheppen in plaats van te verorberen. In feite aten ze vetbollen, opgehangen in de tuin van de kunstenaar. Het werk speelt met perceptie: de kijker kan zichzelf misleiden door te geloven even vrij te zijn als een vogel.