Deze pagina is momenteel in opbouw.
In deze reeks onderzoek ik hoe de digitale bouwstenen van een virtuele omgeving zich laten vertalen naar het schilderij. Elke 3D-wereld bestaat uit punten, lijnen en polygonen, en dit raster roept een eigen beeldtaal op. De reeks toont hoe onze leefwereld steeds verder verschuift van het reële naar het virtuele.
Het narratief ontvouwt zich in fragmenten: een pijp in het labo, experimenten met virtuele lichamen in bokalen; een spel boven rasters en onder een vleeskleur; in het café amuseert een reëel persoon zich met een rasterfiguur; strandstoelen staan werkelijk op een virtueel strand; een fresco verschijnt op een muur; achterdocht groeit in een zoo, virtuele personages in een kooi, de wereld rondom vervaagt. Virtuele figuren overleven de digitale woestijn niet—een matras blijft achter op een virtuele vloer. Er volgen experimenten waarin reële en virtuele personages worden vermengd. Tot slot: de arrogantie van een virtueel personage in een memento mori, een feestje met enkel virtuele karakters.
Afmetingen: De pijp - 80x70cm - Het spel - 70x60cm - Het café - 80x70cm - Het strand - 70x60cm - Fresco - 50x40cm - De zoo - 70x60cm - De woestijn - 80x70cm - Het matras - 70x60cm - De mix - 80x60cm - Memento mori - 50x40cm - Feestje - 100x80cm
Materiaal: olie op doek
2025: Bij de schilderijen die nog in mijn bezit zijn, werden de spieramen verwijderd. Rondom het doek zijn nestelringen aangebracht.