Aan de ingang stond een wand met daarop dit doek, bedrukt met de woorden links en rechts. De woorden waren in beide richtingen leesbaar, alsof elke keuze meteen haar tegendeel opriep. In het midden liep een stippellijn als een bijna letterlijke breuk: wat is hier nu eigenlijk de juiste kant?

Na enkele speelse ingrepen tijdens de tentoonstelling keerde het doek terug naar mijn atelier. Daar werkte ik eerst met de contrasterende kleuren groen en rood. In de installatie MT.4 liet ik het groen naar links stromen en het rood naar rechts.

Precies in die fase pasten de tekeningen Robotman (1995) en Hangende man (1995) opvallend goed bij de kleuren. Ook inhoudelijk tekende zich een grens af: een gerobotiseerd figuur tegenover een man die zich krampachtig aan een koord vastgrijpt.

Later besloot ik de kleuren om te vormen tot een metaal- en een vleeskleur. Ik bracht de verf aan en liet ze vrij naar beneden lopen. De tekening Robotman kreeg subtiel de metaaltint, de Hangende man de kleur van vlees.

Het project blijft verder evolueren. In de meest recente stap worden de twee tekeningen definitief op het doek aangebracht. Eerst brandde ik de randen weg; de as zal later opnieuw ingezet worden binnen het werk.